برای کسانی که به طور گسترده در گرجستان سفر کرده اند، اوشگولی یکی از مقاصدی است که باید در تور گرجستان از آن دیدن کنند. ادعای شهرت آن بالاترین سکونتگاه دائمی در اروپا است. روستاهایی که اوشگولی را در دامنه کوه شخارا قرار داده اند، بسیاری از شخصیت های قرون وسطی را حفظ کرده اند. محیط خشن قفقاز مرتفع شهر را از دنیای بیرون در بیشتر فصل زمستان جدا می کند. در ده سال گذشته بود که گردشگران شکوه این واحه کوهستانی را “کشف” کردند.
منطقه سوانتی علیا گرجستان در نزدیکی مرز روسیه یکی از دیدنی‌ترین بخش‌های رشته کوه قفقاز است. کوه های پوشیده از برف و دهکده های زیبای قرون وسطایی سوان منطقه بخشی از میراث جهانی یونسکو را تشکیل می دهند که مدت هاست به دلیل انزوا به طور طبیعی حفظ شده است. بهترین راه برای تجربه این بخش از گرجستان پیاده روی چهار روزه محبوب مستیا به اوشگولی است.
این سفر شما را از طریق روستاهای سنتی و دورافتاده، از روی خط الرأس ناهموار و از طریق دره های عمیق به یکی از مرتفع ترین روستاهای اروپا می برد. علفزارهای شیب دار، قله های پوشیده از برف و یخچال های طبیعی آبشاری مناظر خیره کننده ای را ایجاد می کنند و مطمئناً یکی از به یاد ماندنی ترین تجربیاتی است که می توانید در گرجستان داشته باشید.
گردشگران عمدتاً به خاطر خانه‌های قدیمی با برج‌های دفاعی Svan به اوشگولی می‌آیند که از سال 1996 بخشی از میراث فرهنگی جهانی یونسکو هستند. قدیمی‌ترین برج‌ها به قرن‌های 8 و 9 بازمی‌گردد. با این حال، برج هایی نیز وجود دارند که کمی بیش از 200 سال قدمت دارند. در گذشته، برج‌های مستحکم سوانی اوشگولی وظایف متعددی را انجام می‌دادند: از یک سو، آنها به عنوان فضای زندگی برای خانواده‌ها خدمت می‌کردند، از سوی دیگر به عنوان محافظت – تا حدی در برابر مزاحمان ناخوشایند، بلکه در برابر بهمن‌ها و دیگر اتفاقات طبیعی. آنها همچنین برج های سیگنال و پست های نگهبانی بودند.
برج‌های مستحکم عمدتاً مستقیماً به خانه متصل بودند، اما برج‌های مستقل نیز وجود دارد. این خانه در سوانتی ماچوبی نام دارد. در طبقه همکف همیشه یک شومینه وجود داشت که به عنوان محل پخت و پز، محل زندگی و البته گرمایش خانواده ها خدمت می کرد. بنابراین آن نیز پایدار بود. یونجه در طبقه بالا ذخیره می شد.
این برج عظیم که از سنگ ساخته شده بود و ارتفاع آن 20 تا 25 متر بود، چندین طبقه داشت. برخی از برج ها پنج یا شش طبقه بودند، اما اکثر آنها سه طبقه داشتند. سوان ها غذای خود را در طبقه همکف ذخیره می کردند. این اتاق معمولاً نه در داشت و نه پنجره – به دلایل امنیتی. وقتی خطر وجود داشت به طبقه دوم پناه می بردند. در آنجا (یا در طبقه سوم) ورودی برج نیز وجود داشت که فقط از طریق نردبانی که پایین آمده بود می شد وارد برج شد. در طبقه بالا که با سقفی از تخته سنگ پوشانده شده بود، نرده هایی قرار داشت که در دو طرف آن حفره هایی وجود داشت که در صورت نزدیک شدن بیش از حد به خانه ها، دشمنان را می توان از آنجا مشاهده کرد و مورد حمله قرار داد.
تاریخ اوشگولی
قدیمی‌ترین خانه‌ها به قرن نهم بازمی‌گردد، اما طبق شواهد باستان‌شناسی، سکونت‌گاه‌هایی در اینجا خیلی زودتر وجود داشته است. منحصر به فرد بودن جامعه مرتفع کوهستانی و آثار معماری اصیل حفظ شده باعث شد که این منطقه در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شود. در زمان سلطنت ملکه تامارا، اقامتگاه تابستانی او در اینجا قرار داشت.
برای مدت طولانی، این منطقه از نظر جغرافیایی از بقیه قلمرو ایالت گرجستان جدا بود، بنابراین سنت ها و آداب و رسوم خاصی حفظ شده است. جمعیت محلی سوان ها هستند (طبق برآوردهای مختلف از 15 تا 30 هزار نفر هستند). آنها زبان خاص خود را دارند و از نظر ظاهری متفاوت هستند. خود را یک قوم جداگانه در نظر بگیرید و این یک واقعیت است. و اگرچه همه آنها گرجی می دانند، اما در زندگی روزمره همچنان به زبان مادری خود ارتباط برقرار می کنند و به سنت های خود احترام می گذارند. چیزهای سنتی و ایلخانی در این سرزمین زیاد است. اما جهانی شدن به طور پیوسته حتی در اینجا، جایی که هیچ دشمنی در آن قدم نگذاشته است، در حال نفوذ است.
یک مورد عجیب در این موضوع. اهالی اوشگولی شنیدند که شاهزاده ای توانا از طایفه دادشکلیانی می خواهد روستای آنها را تحت کنترل خود درآورد. سپس ساکنان خود او را دعوت کردند. او را سر میز بلندی نشاندند، همان جایی که اسلحه بسته شده زیر میز هدایت می شد. یک ریسمان به ماشه بسته شده بود و تا انتهای دیگر میز کشیده شده بود. وقتی شاهزاده در جای افتخاری نشست. اهالی روستا که می توانستند این طناب را زیر میز نگه دارند، با هم ماشه را کشیدند و شاهزاده را نزد اجدادش فرستادند. طبق عرف، خانواده مقتول باید از قاتل انتقام می گرفتند و خون قاتل یا یکی از اعضای خانواده قاتل را می کشند. اما انتقام گرفتن از کل روستا یک گزینه نبود.
آنچه در Ushguli باید ببینید
به غیر از خانه های پوشیده از خزه با سقف های تخته سنگی، برج های سنگی قرون وسطایی نیز در سراسر روستا وجود دارد. قدمت اولیه ترین سازه به قرن 9 پس از میلاد باز می گردد. می گویند هر خانواده ای در روستا برای خودش برج دارد. هنگامی که مهاجمان قرون وسطایی حمله می کردند، این مکان به عنوان مخفیگاه آنها عمل می کند.
همچنین دو موزه در روستا وجود دارد – موزه شمایل و موزه قوم نگاری. یکی دیگر از جاذبه‌های دیدنی که ارزش دیدن در اوشگولی را دارد، قلعه چژاش پایین است که توسط چندین برج و خرابه احاطه شده بود. قلعه چژاش علیا نیز ارزش یک توقف را دارد. طبق افسانه ها، این قلعه محل سکونت ملکه تامارا، یکی از شخصیت های اصلی تاریخ سوان ها بوده است.
آب و هوا و آب و هوا در اوشگولی
قاره ای، مرطوب. از آنجایی که سکونتگاه ها در ارتفاعات کوهستانی قرار دارند، زمستان ها طولانی، سرد و خشن است. تابستان‌ها کوتاه و گرم و گاهی گرم است. خط الراس قفقاز از بادهای سرد شمالی محافظت می کند، برف در اینجا سریعتر آب می شود و بهار زودتر می آید. میانگین دمای سالانه حدود 6+ درجه است: در زمستان -6، در اواسط تابستان +16. فقط در تابستان گرم است، و سپس در آفتاب، در شب درجه حرارت به زیر 10+ درجه سانتیگراد می رسد. در زمستان، جاده ها به روستاهای دور برای چندین ماه جارو می شوند.
