بیش از 10 سال است که نوروز در سراسر جهان جشن گرفته می شود. این روز پس از اینکه یونسکو به عنوان میراث فرهنگی شناخته شد و سپس در سال 2010 مجمع عمومی سازمان ملل متحد آن را به عنوان روز جهانی نوروز اعلام کرد، بسیار خاص تر شد. اگر نگاهی به تاریخ بیندازیم، درخواهیم یافت که نوروز جشنی ایرانی است که ریشه آن از ایران است، اما به هر حال بسیاری از کشورها و اقوام هر ساله در فصل بهار آن را جشن می گیرند. نام نوروز از کلمه فارسی گرفته شده است که به معنای روز نو است. در این مقاله قصد دارم به شما بگوییم که چگونه می توانید نوروز در گرجستان را در کنار دوستان بین المللی خود جشن بگیرید.
در سال 2009، یونسکو، بازوی فرهنگی سازمان ملل متحد، این تعطیلات را در فهرست نمایندگی میراث فرهنگی ناملموس بشریت قرار داد و اشاره کرد که «ارزش‌های صلح و همبستگی بین نسل‌ها و درون خانواده‌ها و همچنین آشتی و همسایگی را ترویج می‌کند. ” 21 مارس رسما به عنوان روز جهانی نوروز به رسمیت شناخته شده است، اگرچه بسته به تقویم ها و محاسبات اعتدال بهاری، این تعطیلات بین 19 تا 22 مارس جشن گرفته می شود.
همچنین در افغانستان، آلبانی، آذربایجان، گرجستان، کردستان عراق، قزاقستان، کوزوو، قرقیزستان، استان بیان-اولگی مغولستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان تعطیل رسمی است و به طور گسترده در مناطقی مانند ترکیه، هند و جاهای دیگر جشن گرفته می شود.
عید نوروز در گرجستان چگونه برگزار می شود؟
به طور سنتی در اعتدال بهاری جشن نوروز گرفته می‌شود، بسیاری از هفته‌های قبل آماده‌سازی نوروز را آغاز می‌کنند. در آستانه تعطیلات، مردم رقص های آیینی انجام می دهند و ظروف خانه خود را با آب پر می کنند که با سلامتی همراه است تا بدشانسی را از بین ببرند.
در آخرین چهارشنبه قبل از عید نوروز، بسیاری جشن چهارشنبه سوری را جشن می‌گیرند، شبی که در آن از روی آتش می‌پرند یا با قاشق به درها می زنند تا بدشانسی را بترسانند. مردم همچنین از گورستان ها بازدید می کنند و برای مردگانی که برخی معتقدند قبل از شروع آیین بهار از آنها بازدید می کنند، نذری می آورند.
تمرکز جشنواره بهار بر باروری و زندگی جدید است. خانواده‌ها میزهایی را می‌چینند که با هفت آیتم نمادین پوشیده شده است که آنها را هفت‌دیده می‌نامند. هفت به معنای «هفت» و «دیده» در فارسی «س» است و همه موارد با حرف شروع می شود. اینها عبارتند از جوانه دانه (معمولا گندم، جو و دانه های دیگر، که نماد تولد دوباره هستند)، سنجد (همچنین به عنوان سیلوربری یا زیتون ایرانی شناخته می شود، که تصور می شود جرقه عشق)، سیر (محافظت)، سیب (باروری)، سماق (عشق) ، سرکه (صبر) و سمنو پودینگی است که از گندم جوانه زده (فرهنگی). این میز همچنین می تواند شامل قرآن، تخم مرغ، آینه و شعر باشد.
جشن عید نوروز در گرجستان همیشه خاص و بسیار خوب برگزار شده است. حتی در فیلارمونیا (تالار کنسرت تفلیس) میزبان کنسرت های مخاطب ایرانی است و در طول یک هفته حوالی 21 مارس، بسیاری از گردشگران ایرانی در تور نوروز و مهاجران محلی برای جشن به گرجستان می آمدند. غم انگیز است، اما بسیار درست است که قبل از COVID-19 همه چیز متفاوت بود، قبل از کرونا، جشن های بزرگ تعطیلات نوروز در تفلیس و در منطقه کومو کارتلی و کاختی برگزار می شد که تعداد قابل توجهی از مردم در آنجا زندگی می کنند.
همگی مطابق سنت های ملی لباس می پوشند، خانه، حیاط و شومینه را تمیز می کردند. در هنگام غروب، آتش در تمام روستاها روشن می شود. همه سه بار روی آتش می پرند و آرزو می کنند که همه مشکلات در سال قدیم بماند تا سال جدید آرامش و شادی را به همراه داشته باشد. اعضای خانواده باید غم و اندوه خود را فراموش کنند، روحیه شادی داشته باشند و کلمات محبت آمیز به یکدیگر بگویند.
اولین روز بهار، نوروز در گرجستان فرصتی است برای دور هم جمع شدن با خانواده و دوستان، برای لذت بردن هر چه بیشتر از غذاها، میوه ها و شیرینی ها، برای دریافت شیرینی زندگی و برکت آینده.
در گرجستان، نوروز به طور رسمی در 21 مارس مشخص شده است. در آذربایجان از 20 تا 26 مارس ادامه دارد. مردم جشن ها را برپا می کنند، غذاهای سنتی می پزند و در مراسم و جشن های مختلف شرکت می کنند.
آب، آتش، خاک و باد
بهار زمانی آغاز می شود که خورشید از صورت فلکی حوت حرکت می کند و وارد صورت فلکی برج حمل می شود. خانواده ها از چند روز قبل برای جشن آماده می شوند. آنها در چهار روز سه‌شنبه قبل از فرا رسیدن روز جشن می‌گیرند که هر کدام نماینده یکی از چهار عنصر است: آب، آتش، خاک و باد.
سو چارشنباسی (سه شنبه آبی) – نمادی از طراوت آب است. طبق روایات، مردم صبح زود به کنار آب می روند و آن را می نوشند، یعنی رویاهایشان به حقیقت می پیوندد.
عود چارشنباسی (سه شنبه آتش) – آتش نماد گرما و خورشید است. نماد نوروز نیز آتش است. در روز سه‌شنبه آتش، مردم آتش می‌زنند و یک کودک در خانواده آن را روشن می‌کند، زیرا آتش مقدس است. هنگامی که آتش روشن می شود، مردم سه یا هفت بار از روی آن می پرند که نماد پاکسازی بدن آنهاست. در روز سه شنبه آتش، خانواده ها به تعداد اعضای خانواده شمع روشن می کنند.
تورپاگ چارشنباسی (سه شنبه زمینی) – در این روز خانواده ها گندم را در بشقاب می کارند. هنگامی که شروع به رشد کرد، این بدان معنی است که زمین پس از زمستان در حال بیدار شدن است. همچنین نماد قدرت نسل جدید است.
