قطر

کشور قطر یک کشور مستقل در خاورمیانه است . از زمان استقلال کامل خود از بریتانیا در سال 1971، قطر به عنوان یکی از مهم ترین تولیدکنندگان نفت و گاز در جهان مطرح شد. این کشور یک دولت اسلامی است که قوانین و آداب و رسوم آن از سنت اسلامی پیروی می کند. از سال 2013، این کشور توسط شیخ تمیم بن حمد بن خلیفه آل ثانی اداره می شود.

تاریخچه قطر

این شبه جزیره کویری کوچکی در آسیا را اشغال می کند که از شبه جزیره بزرگتر عربستان به سمت شمال امتداد دارد، از دوران ماقبل تاریخ به طور مداوم اما به طور پراکنده مسکونی بوده است. پس از ظهور اسلام، این منطقه تابع خلافت اسلامی شد. بعداً قبل از اینکه در قرن نوزدهم تحت کنترل سلسله ثانی (آل ثانی) قرار گیرد توسط تعدادی از سلسله های داخلی و خارجی اداره می شد. سلسله ثانی به دنبال حمایت بریتانیا علیه گروه‌های قبیله‌ای رقیب و علیه امپراتوری عثمانی - که کشور را در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم اشغال کرد - بود و در ازای آن، بریتانیا سیاست خارجی قطر را تا استقلال قطر در سال 1971 تحت کنترل داشت. پس از آن سلطنت برای تقویت روابط نزدیک با قدرت های غربی به عنوان ستون مرکزی امنیت ملی خود، ادامه یافت. قطر یکی از بزرگترین ذخایر نفت و گاز طبیعی جهان را دارد و تعداد زیادی کارگر خارجی را در فرآیند تولید خود به کار می گیرد. به دلیل ثروت نفتی آن، ساکنان این کشور از استاندارد زندگی بالا و یک سیستم تثبیت شده خدمات اجتماعی برخوردار هستند.

[caption id="attachment_107115" align="aligncenter" width="500"] تاریخچه قطر[/caption]

تاریخ مدرن قطر در سال 1766 با تأسیس شهر الزباره آغاز می شود که به یک پایگاه مهم اقتصادی تبدیل شد. قبل از اینکه کشف نفت و گاز بخت و اقبال کشور خلیج را تغییر دهد، اقتصاد حول محور ماهیگیری، غواصی مروارید و تجارت بنا شده بود. کشور مدرن قطر که از سال 1916 تحت الحمایه بریتانیا بود، در 3 سپتامبر 1971، زمانی که استقلال خود را اعلام کرد، متولد شد. از آن زمان به بعد، این کشور رشد سریعی داشته است.

قطر در ابتدا توسط عشایر بادیه نشین از بخش مرکزی شبه جزیره عربستان سکونت گزیدند. با این حال، شهروندان قطری تنها بخش کوچکی - تقریباً یک نهم - از کل جمعیت امروز را تشکیل می دهند. رشد اقتصادی که در دهه 1970 آغاز شد، اقتصاد وابسته به کارگران خارجی - عمدتاً از پاکستان، هند و ایران - را ایجاد کرد که اکنون بسیار بیشتر از اتباع آنها هستند. تعداد کمی از قطری ها سبک زندگی عشایری را حفظ می کنند.

زندگی فرهنگی

مردم قطر از نوادگان بادیه نشین هستند و سنت مهمان نوازی سخاوتمندانه را حفظ کرده اند. با این حال، جامعه قطر از بسیاری جهات محافظه کار است و به شدت تحت تأثیر آداب و رسوم اسلامی است. به عنوان مثال، مصرف الکل مورد انتقاد قرار می گیرد، اگرچه ممکن است الکل در تعداد محدودی از هتل ها که عمدتاً برای خارجی ها سرو می شود، سرو شود. به همین ترتیب، لباس به طور کلی سنتی و محافظه کارانه است. مردان عرب قطری معمولاً پیراهن سفید روان (ثواب) و روسری (کافیه) می پوشند که با بند (عقال) در جای خود نگه داشته می شود. لباس پوشیدن زنان قطری، اگرچه هنوز محافظه کارانه است، بسیار کمتر از عربستان سعودی همسایه است. بسیاری از زنان هنوز شنل سیاه کامل (عبایه) را معمولاً روی لباس‌های غربی می‌پوشند، اما برخی دیگر به سادگی، چادر می‌پوشند. لباس سنتی آنها اغلب با گلدوزی های طلا یا نقره تزئین شده است. در ملاء عام جنسیت ها به طور معمول از هم جدا می شوند.

[caption id="attachment_107117" align="aligncenter" width="500"] زندگی فرهنگی[/caption]

غذاهای قطری شامل ماهی تازه و برنج پخته شده با ادویه هندی است. یک وعده غذایی معمولی ممکن است شامل ماهی کبابی باشد که روی بستری از برنج تند با کاری و سیب زمینی سرو می شود. قهوه نوشیدنی انتخابی است و معمولاً به صورت پررنگ، داغ و بدون شکر سرو می شود. پایتخت قطر، دوحه نیز سرشار از رستوران هایی است که غذاهای سراسر جهان را ارائه می دهند.

قطری ها تعطیلات استاندارد اسلامی، از جمله رمضان و دو عید، عید فطر و عید قربان و همچنین چندین تعطیلات سکولار مانند روز استقلال و سالگرد به قدرت رسیدن امیر را جشن می گیرند.

دوحه، پایتخت قطر

پایتخت آن شهر ساحلی شرقی دوحه (الدوحه) است که زمانی مرکز مرواریدسازی بوده و بیشتر ساکنان کشور را در خود جای داده است. دوحه که از بلوار زیبای کورنیش یا ساحلی خود در داخل کشور تابش می‌کند، معماری پیشامدرن را با ساختمان‌های اداری، مراکز خرید، و مجتمع‌های آپارتمانی جدید ترکیب می‌کند. سنت‌های قطر برگرفته از گذشته عشایری و شیوه‌هایی است که قرن‌ها قدمت دارند، از دست‌بافت‌ها گرفته تا شاهین. زندگی روزمره آن کاملاً مدرن است و حاکمان آن به دنبال ارتقای آزادی های مدنی بوده اند. مطبوعات یکی از آزادترین مطبوعات در منطقه هستند و با وجود اینکه مذهبی و سنتی هستند، قطری ها به تحمل خود نسبت به فرهنگ و عقاید دیگران افتخار می کنند. امیر حاکم در مورد وضعیت جامعه بزرگ مهاجران این کشور خاطرنشان کرده است که "آنها در قطر امنیت و معیشت آبرومندی پیدا می کنند." از دوحه دیدن کنید و بازار سوق واقف را کاوش کنید، یک سفر دریایی سنتی با قایق دوو داشته باشید و از مرکز فرهنگی اسلامی، موزه هنرهای اسلامی و دفتر مرکزی الجزیره دیدن کنید.

[caption id="attachment_107103" align="aligncenter" width="500"] دوحه، پایتخت قطر[/caption]

اقلیم

آب و هوا از ژوئن تا سپتامبر گرم و مرطوب است و دمای هوا در روز به 122 درجه فارنهایت (50 درجه سانتیگراد) می رسد. ماه های بهار و پاییز - آوریل، مه، اکتبر و نوامبر - معتدل هستند، به طور متوسط حدود 63 درجه فارنهایت (17 درجه سانتیگراد) و زمستان ها کمی خنک تر است. بارندگی کم است و کمتر از 3 اینچ (75 میلی متر) سالانه (معمولاً در زمستان) می بارد.

لباس ملی

مردان ملی پوش قطری یک پیراهن بلند سفید روی شلوار گشاد می پوشند. آنها همچنین یک روسری گشاد به نام گوترا با پارچه سفید یا قرمز و سفید می پوشند که با یک طناب سیاه به نام آگال نگه داشته می شود. زنان ملی قطر سر خود را با روسری مشکی به نام شایله و بدن خود را با لباس مشکی بلندی به نام ابیحه می پوشانند. برخی از زنان نیز صورت خود را با بورگا سیاه می پوشانند. گاهی اوقات چشم ها بدون پوشش باقی می مانند.

[caption id="attachment_107116" align="aligncenter" width="500"] لباس ملی[/caption]

زبان

زبان رسمی عربی است و بیشتر قطری ها به گویش عربی خلیجی مشابه گویش کشورهای اطراف صحبت می کنند. عربی استاندارد مدرن در مدارس تدریس می شود و معمولاً از انگلیسی استفاده می شود. در میان جمعیت زیاد مهاجران، اغلب فارسی و اردو صحبت می شود. زبان رسمی عربی است، اگرچه انگلیسی به طور فزاینده ای به زبان انتخابی به ویژه در موقعیت های تجاری تبدیل می شود. برای موقعیت های تجاری که انگلیسی درک نمی شود می توان از مترجم درخواست کرد. اردو، زبان پاکستانی نیز صحبت می شود.