Sigiriyaسیگیریا در سریلانکا

سیگیریا که به آن سنگ شیر یا کوه شیر نیز می‌گویند، مکانی در مرکز سریلانکا متشکل از ویرانه‌های یک دژ باستانی است که در اواخر قرن پنجم میلادی بر روی یک ستون سنگی یکپارچه قابل توجه، ساخته شده است. این صخره، تا ارتفاع 1144 فوت (349 متر) بالاتر از سطح دریا و حدود 600 فوت (180 متر) بالاتر از دشت اطراف قرار دارد.

پادشاه سینهالی کاشیاپا اول (حکومت ۴۷۷–۴۹۵) قصری به شکل یک شیر به یاد ماندنی بر روی چندین هکتار زمین در قله ساخت و قصد داشت آن محافظی در برابر دشمنانش باشد. با این حال، پادشاه در سال 495 شکست خورد و کاخ ویران شد. این مکان به زودی به یک مقصد زیارتی تبدیل شد و اکنون یک مکان توریستی محبوب است. بازدیدکنندگان صعود نهایی را به سمت بالا از طریق پنجه های باز شیر آغاز می کنند، یکی از معدود قسمت های باقی مانده از کاخ که هنوز دست نخورده باقی مانده است. 

این منطقه در شمال منطقه ماتاله در نزدیکی شهر دامبولا در استان مرکزی سریلانکا واقع شده است. کلمه Sigiriya یا Sinhagiri به معنای صخره شیر است که قبل از رسیدن به قلعه سنگ شیر در بالای سیگیریا باید 1200 پله بالا بروید. پلتفرم‌های مختلفی وجود دارد که مراحل را از هم جدا می‌کنند و در صورت نیاز اجازه می‌دهند کمی استراحت کنید. امروزه قلعه صخره‌ای سیگیریا یکی از معروف‌ترین گنجینه‌های باستان‌شناسی است که در سال 1982 توسط یونسکو به عنوان یک میراث جهانی با نام «شهر باستانی سیگیریا سریلانکا» به‌عنوان میراث جهانی ثبت شد.

معماری سنگ شیر سیگیریا

قلعه صخره ای سیگیریا یک شاهکار استثنایی از شهرسازی باستانی / منظر و معماری / فناوری ساخت و ساز / مهندسی و مدیریت هیدرولیک استثنایی/ هنر زیبا باستانی با هماهنگی منحصر به فرد بین طبیعت و تخیل انسان است و همه این نمونه های زنده ثابت کردند که در قرن پنجم پس از میلاد، یک شهر و کاخ خوب برنامه ریزی شده بود. قلعه صخره‌ای سیگیریا به عنوان یکی از بهترین مکان‌های شهری باستانی بازمانده در آسیا از هزاره اول شناخته می‌شود و به سادگی یک موزه زنده است. سایت میراث جهانی Sigiriya بسیار جذاب است و یکی از پایتخت های سیاسی باستانی سریلانکا و پر شورترین سایت میراث سریلانکا است.

تاریخچه قلعه صخره ای سیگیریا

تحقیقات تاریخی انجام شده در این مکان شواهدی را نشان می دهد که منشاء سیگیریا به دوران پیش از تاریخ باز می گردد. مونادنوکی به نام Aligala (صخره فیل) در پایه صخره Sigiriya در ضلع شرقی آن قرار دارد. در غاری در زیر آن، کاوش‌ها بقایای سکونت‌گاه‌های انسان‌های پیش از تاریخ را که در حدود 5500 سال قبل از میلاد در اینجا وجود داشته‌اند، نشان داده است. علاوه بر این، شواهدی از سکونت انسان در این منطقه وجود دارد که در طول تاریخ به قرن‌های 9 تا 10 قبل از میلاد می‌رسد.

در قرن 3 ق.م. یک صومعه بودایی در قلعه صخره ای سیگیریا تأسیس شده بود. تا کنون سی غار پناهگاه که راهبان را در خود جای می دهند در پایه صخره بزرگ شناسایی شده است. در هشت مورد از آنها، جزئیات اهدای پناهگاه های غار به خط براهمی درج شده است.
تمام ساختمان‌های اصلی که امروزه در سیگیریا یافت می‌شوند، در زمان پادشاهی کاسیاپا (477 – 495 پس از میلاد)، که سیگیریا را به عنوان مقر مدیریت خود انتخاب کرد، ساخته شده‌اند. به گفته باستان شناس برجسته پروفسور: Senerath Paranavithana، Sigiriya منعکس کننده احساسات یک پادشاه لذت بخش است که شهر را بر اساس آلاکاماندا اسطوره ای خدای کوورا الگوبرداری کرده است. سکه ها و سفال های هندی و رومی متعلق به سلسله ساسانیان ایران (ایران) که در دژ صخره ای سیگیریه یافت می شود و همچنین تمایل به سبک ایرانی در ایجاد باغ های تفریحی، همگی نشان از روابط تجاری و فرهنگی با کشورهای خارجی در این دوره کوتاه دارد.

اما متعاقباً، در قرون ششم و هفتم پس از میلاد، سیگیریا دیگر اهمیت سیاسی نداشت و بار دیگر به محل زندگی راهبان بودایی تبدیل شد. در این دوره، پناهگاه‌های غار با تاقچه‌های قطره‌ای که متعلق به دوره پیشین صومعه بودند، بهبود بیشتری یافتند. زیارتگاه های دیگری مانند استوپا، خانه تصویر و زیارتگاه درخت بودی ساخته شد. این مرحله دوم توسعه رهبانی تا قرن 12 تا 13 پس از میلاد ادامه یافت.

در قرن‌های بعد، سیگیریا کاملاً متروکه شد، تا اینکه قرن نوزدهم از آن به عنوان پست نظامی پادشاهان کندی استفاده شد. بعداً ارتش بریتانیا بود. افسر، جاناتان فوربس در سال 1832، که یک بار دیگر سیگیریا را از ابهام بیرون آورد و به کانون توجه تاریخی بازگرداند. در سال 1894، تحت نظر H.C.P. بخش باستان شناسی بل فعالیت های باستان شناسی را در سیگیریا آغاز کرد. نزدیک به یک قرن بعد، در سال 1982، صندوق مرکزی فرهنگی این وظیفه را برعهده گرفت که تا به امروز با موفقیت فراوان ادامه دارد.

صعود چقدر طول می کشد؟

صعود عمودی به بالای صخره سیگیریا چالش برانگیز است، اما غیرممکن نیست، و 30 دقیقه تا یک ساعت زمان میخواهد تا به این جاذبه دیدنی صعود کنید. پایین آمدن کمی ساده تر است و باید حدود 20 دقیقه طول بکشد.

برای شروع، باید به باجه بلیط بروید و هزینه ورودی را بپردازید (30 دلار آمریکا یا 4620 LKR برای گردشگران، یا 50 LKR برای شهروندان سریلانکا). بلیط را نگه دارید زیرا در اواسط مسیر پیاده روی Sigiriya بررسی می شود.

بهترین زمان برای بازدید و نکات مهم 

سیگیریا در منطقه ای قرار دارد که به عنوان “منطقه خشک” سریلانکا شناخته می شود، که در طول سال بیشتر خشک و گرم است. آب و هوای این منطقه می تواند از آوریل تا آگوست شدید باشد و دمای آن تا 30 درجه سانتیگراد افزایش یابد. و نکته بعد این است که صعود باید صبح زود یا اواخر بعد از ظهر شروع شود.

ازدحام جمعیت نیز در بعدازظهر کمتر می‌شود، زیرا بسیاری از گروه‌های تور در صبح از سیگیریا بازدید می‌کنند، و همچنین امتیاز اضافی تماشای غروب آفتاب پس از رسیدن به قله وجود دارد! فقط مطمئن شوید که بلیط خود را قبل از بسته شدن ورودی ساعت 5 بعد از ظهر خریداری کرده اید، کرم ضد آفتاب استفاده کنید و یک بطری (بزرگ) آب به همراه داشته باشید.

اگر بعد از ظهر از صخره بالا می‌روید، ممکن است لازم باشد مطمئن شوید که به چراغ قوه (همچنین می‌توانید از عملکرد فلاش تلفن خود استفاده کنید) برای پیاده‌روی به پایین، مطمئن شوید. هیچ لامپی وجود ندارد که راه شما را به سمت پایین روشن کند و زمین به شدت ناهموار است، بنابراین باید مطمئن شوید که می توانید ببینید کجا قدم می گذارید تا آسیب نبینید.

چگونه به سیگیریا برویم؟

Sigiriya تقریباً 3-4 ساعت با ماشین از کلمبو فاصله دارد. سفر به سیگیریا از خود شهر می‌تواند دردسرساز باشد، زیرا اتوبوس‌ها و قطارهای مستقیم کمی وجود دارد (نزدیک‌ترین ایستگاه در هابارانا است)، توصیه می‌شود در وقت و انرژی خود صرفه‌جویی کنید و یک ماشین شخصی اجاره کنید تا شما را به آنجا برساند. اگر مستقیماً از فرودگاه بین‌المللی بندرانایکه در نزدیکی کلمبو به Sigiriya سفر می‌کنید، می‌توانید تاکسی فرودگاهی را با هزینه تقریبی 12000 LKR (~65-70 دلار آمریکا) کرایه کنید، یا از هتل خود بخواهید که ترانسفر یک طرفه را ترتیب دهد.