Chora churchکلیسای چورا استانبول

کلیسای چورا استانبول (Kariye Camii) به خاطر موزاییک‌ها و نقاشی‌های دیواری که به خوبی حفظ شده‌اند در سراسر جهان مشهور است. نمونه های مهم و زیبایی از نقاشی روم شرقی در آخرین دوره خود ارائه می دهد که بازدید از این هنرهای یونانی را در تور استانبول به شما پیشنهاد می کنیم. ایده عمق در موزاییک ها و سبک متحرک در فیگورها از اهمیت هنری برجسته ای در قرون وسطی برخوردار است و دوره رنسانس را پیشگویی می کند.

تاریخچه کلیسای چورا استانبول

این کلیسا بین سال‌های 1316 تا 1321 ساخته شد، طبق نقشه‌های تئودور متوکینز، این کلیسا خانه نقاشی‌های دیواری و موزاییک‌های بیزانسی دیدنی است که بهترین آثار حفظ‌شده در جهان محسوب می‌شوند. چشمگیرترین جنبه کلیسا نقاشی های دیواری و موزاییک های بیزانسی آن است که به عنوان برخی از بهترین نمونه های حفاظت شده در نوع خود در جهان شناخته می شود.

کلیسای چورا استانبول دارای تاریخ طولانی است. به عنوان بخشی از صومعه، خارج از دیوارهای شهر قسطنطنیه ساخته شده است. هنگامی که دیوارهای شهر در قرن پنجم برپا شد، صومعه به چهره دفاعی شهر تبدیل شد و به دلیل موقعیت مکانی آن نام “چورا” را گرفت.

کلیسای چورا که به عنوان کلیسای کاخ و کلیسای کوچک در مراسم مهم مذهبی مورد استفاده قرار می گرفت، مدتی به عنوان کلیسا به کار خود ادامه داد. در سال 1511 توسط آتیک علی پاشا، وزیر اعظم، به مسجد تبدیل شد. جزئیات آن دوره شامل مناره در گوشه جنوب غربی و طاقچه در شرق اتاق اصلی است که در سال 1945 به موزه تبدیل شد.

در سال 1948، توماس ویتمور و پل آ. آندروود از مؤسسه بیزانسی آمریکا و مرکز مطالعات بیزانسی دامبارتون اوکس، از یک برنامه مرمت حمایت کردند. از آن زمان به بعد، فعالیت این بنا به عنوان یک مسجد متوقف شد. در سال 1958 به عنوان موزه در معرض دید عموم قرار گرفت.

شورای دولتی ترکیه، که بالاترین دادگاه اداری ترکیه است، در 2019/11/11 دستور داد که دوباره به مسجد تبدیل شود. وضعیت آن با حکم ریاست جمهوری به مسجد تغییر کرد و در سال 2020 در روزنامه رسمی اعلان شد.

تا سال 2020، زمانی که دولت ترکیه تصمیم گرفت ایاصوفیه را به مسجد تبدیل کند تا همدردی را که در بین جامعه محافظه کار شروع شده بود، به دست آورد، کلیسای چورا سهم خود را داشت و درهای خود را به روی بازدیدکنندگانی که منتظر بودند دوباره به مسجد تبدیل شود، بست. از آن زمان، یک بازسازی در داخل ساختمان در حال انجام است. با این حال هنوز مشخص نیست که مسجد کاریه کی دوباره افتتاح می شود.

کلیسای کورا استانبول از زمانی که تغییر مذهب ایاصوفیه دیگر یک بحث سیاسی نیست، دیدن و درک اینکه هیچ کس به چورا اهمیت نمی دهد، چندان دشوار نیست. امیدواریم این تصمیم به یک تصدیق بلندمدت تبدیل نشود و چنین تاریخ و اثر هنری برای گردشگران استانبول تجربه شود. اگر سعی شود قسطنطنیه از فرهنگ منحصر به فردش جدا شود، قطعا استانبول یک شهر معمولی خواهد بود.

خانه موزاییک ها و نقاشی های دیواری با شهرت جهانی

چورا نقاشی‌های دیواری و موزاییک‌های تحسین‌برانگیز قرن چهاردهمی خود را مدیون تئودوروس متوخیتیس است که مسئول خزانه‌داری بود. در طاقچه بیرونی (به طور کلی بخش ورودی غربی در کلیساها و کلیساهای رومی شرقی) موزاییک هایی درباره زندگی عیسی مسیح و در گلدسته داخلی درباره زندگی حضرت مریم مقدس وجود دارد. نقاشی های دیواری با روایتی زنده، صحنه های مهمی از الهیات مسیحی را به تصویر می کشد. تزئینات مرمر رنگارنگ و باکیفیت در سطوح کف و دیوار Chora شایسته توجه است.

این کلیسا در قرن یازدهم بازسازی شد و زیباترین نقاشی‌های دیواری و موزاییک‌های بیزانسی در قرن سیزدهم درج شد تا بنای یادبود به شکل کنونی در بیاید. تا زمان سقوط قسطنطنیه، کلیسای چورا یکی از جذاب‌ترین نمونه‌های رنسانس دیرین‌شناس بود. زمانی که عثمانی ها به شهر حمله کردند، حدود پنجاه سال بعد، سلطان بایزید دوم کلیسا را ​​به مسجد تبدیل کرد و نام آن را «کاریه» گذاشت که نسخه ترکی نام محله است. بهترین آثار هنری به دلیل اعتقاد به اسلام که به مردم اجازه عبادت در مقابل نقاشی‌های دیواری بیزانس را نمی‌داد، از بین نرفت، بلکه پوشانده شد.

نقاشی های دیواری پارککلسیون

Parekklesion (به یونانی: Παρεκκλήσιον) مستطیل شکل و تک راهرو است، نمازخانه تدفین شامل نقاشی های دیواری، تصاویر و پرتره های فیگولار، لونت و چهار مقبره قوسی یا Arcosolia است. این بنا به عنوان پناهگاهی برای مقبره‌ها از جمله مقبره متوخیت‌ها طراحی شده بود، اما برای انجام مراسم مربوط به مرگ و دفن نیز استفاده می‌شد، زیرا این امر در صحنه‌های رستاخیز، زندگی پس از مرگ و شفاعت مقدسین مشهود است. بر روی دیوارهای آن تعداد زیادی پرتره از شهدا و قدیسان جنگجو، افراد مقدسی که توسط بیزانسی ها به عنوان واسطه برای رسیدن به خدا شناخته می شوند، قرار دارد.

موزاییک نائوس

گنبد اصلی کلیسای چورا نائوس است. اندازه آن 10.5 متر در 15 متر است، توسط چهار ستون پشتیبانی می شود، توسط پنجره های بلند شش نوجوان احاطه شده است و به خوبی با نور طبیعی روشن می شود. کف و دیوارهای اتاق اصلی تا سطح قرنیز با سنگ مرمر پوشیده شده است، یکی نیز با مونوگرام های تئودوروس متوشیت تزئین شده است. در داخل اپیس محراب ساخته شده در دوره عثمانی قرار دارد که نشان دهنده جهت مکه است. Naos شامل مرگ باکره (به یونانی: «Η Κοίμηση της Θεοτόκου»)، باکره Hodegetria (یونانی، Oδηγήτρια، کسی که راه را نشان می دهد)، و عیسی مسیح که کتاب اناجیل را در دست دارد.

موزاییک های نارتکس بیرونی

طاقچه بیرونی (به یونانی: Εξωνάρθηκας) اولین قسمت کلیسا است که بازدید کننده وارد آن می شود. این دالان عرضی به عرض 4 متر و طول 23 متر و به موازات گلدسته داخلی است. این قسمت شامل تصاویر روایی از چرخه نوزادی مسیح است که نشان داده شده است و همچنین صحنه های متعددی از معجزات مسیح. داستان‌های سفر مجوس در مقابل هیرودیس پادشاه بر تخت نشسته و کشتار بی‌گناهان که در آن پادشاه هرود دستور اعدام همه کودکان پسر را می‌دهد نیز در صحنه‌های متعددی نمایش داده می‌شود.

موزاییک های نارتکس درونی

طاقچه داخلی فضایی مستطیل شکل به عرض 4 متر و طول 18 متر است و به موازات نارتکس بیرونی امتداد دارد. این قسمت شامل لنتس ها و طاق هایی است که با زندگی باکره و معجزات مسیح و همچنین تصاویر ایستاده قدیسان تزئین شده است. نارتکس داخلی میزبان نمایش بزرگی از Deesis است که دیوار شرقی nar-thex را تزئین می کند که مسیح و باکره را به همراه بنیانگذاران سابق اسحاق کومننوس و راهبه ملانی در جلوی پای آنها زانو زده اند.